Wie?
Hoofdpersonen in dit verhaal
Günter Fritz Robert Kneisler
Mijn Duitse grootvader
Günter is geboren op 12 januari 1910 in Brandenburg vlakbij Berlijn. Hij is overleden op 22 november 1994 te Hamburg. Hij kwam in augustus 1940 in contact met mijn grootmoeder toen zij drie maanden weduwe was. Hij was al getrouwd in 1939 en had een dochter, toen hij mijn grootmoeder ontmoette. Na mijn vader heeft heeft hij nog twee zoons gekregen in oorlogstijd. Na WO2 werd hij geïnterneerd in Duitsland en Frankrijk. Na zijn internering woonde hij met zijn gezin in een keuken van een gebombardeerde flat in Hamburg.
Margaretha Petronella Büller
Mijn grootmoeder
Mijn grootmoeder is geboren op 26 januari 1913 te Rotterdam. Op 12 juli 1939 is zij getrouwd met Allard August Weddepohl in Den Haag. Een dag na het huwelijk zijn zij vertrokken naar de Theresialaan 89 te Vught. Margaretha werd weduwe op 12 mei 1940. Drie maanden later ontmoette zij Günter waarvan zij een kind kreeg, mijn vader. Op 4 augustus 1943 trad zij in het huwelijk met Franciscus Schuling. Deze Franciscus woonde in het pension woonde van haar ouders aan de Galileistraat 91 te Den Haag. Op 29 oktober 1944 werd zij gearresteerd in haar woning in Vught en daarna op diverse plekken geïnterneerd. Zij is in 1981 gescheiden van Franciscus. Margaretha overleed op 13 juli 1991 te Den Haag.
Günter Hans Büller/Schuling
Mijn vader
Mijn vader is geboren op 21 juni 1941 in een Lebensborn Kliniek "Heim Hochland" te Steinhöring, nabij München. De eerste kliniek die is opgezet in 1936 door Heinrich Himmler, met als doel een zuiver ras te creëren. Op 4 augustus 1943 is hij door het huwelijk van zijn moeder Margaretha en Franciscus officieel geadopteerd en heeft hij de naam Schuling gekregen. Hij heeft nooit willen zoeken naar zijn vader, omdat hij niet beter wist dat zijn moeder was verkracht door een Duitse SS soldaat. Tijdens de internering van zijn moeder is mijn vader ondergebracht bij kindertehuizen en particulieren. Zijn roepnaam werd na de Tweede Wereldoorlog John. Hij is overleden op 9 augustus 2007 te Den Haag, zonder dat hij zijn vader en Duitse halfzus en halfbroers heeft kunnen ontmoeten.
Allard August Weddepohl
Eerste echtgenoot van mijn grootmoeder
Allard is geboren op 12 oktober 1914 in Amsterdam. Tijdens de 4-daagse in Nijmegen heeft hij mijn grootmoeder Margaretha ontmoet. Hij is met haar getrouwd op 12 juli 1939 te Den Haag. Een dag later hebben zij het huis aan de Theresialaan 89 te Vught betrokken. In augustus 1939 werd hij gemobiliseerd. Hij is wachtmeester ingedeeld bij het eskadron Pantserafweergeschut van het 2e Regiment Huzaren Motorrijders. Standplaats Frederik Hendrikkazerne te Vught. Bij de eerste inval van de Duitsers op 10 mei 1940 wordt hij neergeschoten. Op 12 mei 1940 overlijdt hij aan zijn verwondingen te Uden, precies 10 maanden na het huwelijk met Margaretha. Hij is op het Militair Ereveld Grebbeberg begraven.
Franciscus Schuling
Mijn stiefopa en 2e echtgenoot van mijn grootmoeder
Franciscus wordt geboren op 19 juli 1905 in Den Haag. Hij trouwt met mijn grootmoeder op 4 augustus 1943 te Den Haag en adopteert officieel mijn vader. Vlak daarna meld hij zich 'vrijwillig' aan bij de NSKK om zo Arbeitseinsatz te ontlopen. Na de Tweede Wereldoorlog wordt hij in juni 1945 geïnterneerd in Kamp Vught. Hier verblijft hij tot augustus 1946. Na zijn vrijlating voegt hij zich bij Margaretha, die dan nog in Villa Coebax huist in de Hoevenschestraat 7 te Vught. Zij scheiden in 1981 van elkaar en op 6 augustus 1986 overlijdt hij in Zoetermeer.
Bertus Gadella en Eduard Evers
Onderduikers
Tijdens haar omgang met Günter had mijn grootmoeder twee onderduikers in huis: Eduard Evers uit Den Bosch en Bertus Gadella uit Zeist, die dan op de Minkeslaan 6 woont.
​
Eduard Evers is gedurende enige maanden ondergedoken geweest. Hierna is hij voor een officiersopleiding naar Engeland gegaan. Zijn broer en schoonzuster, familie Th. Evers, woonde naast Margaretha aan de Theresialaan 87 te Vught.
​
Bertus was bij de inval op 10 mei 1940 aan de zijde van Allard August Weddepohl. Hij heeft op 25 mei 1940 een brief geschreven aan mijn grootmoeder Margaretha over de gebeurtenissen op die dag.
​
Opvallend detail: Günter wist van de onderduikers, volgens de verklaring van mijn grootmoeder aan de Binnenlandse Strijdkrachten.
