Op aanwijzen van mijn half oom weet ik dat Gunter krijgsgevangen is genomen door de Amerikanen. In zijn dossier enkel een briefje met een engelse tekst, meer niet.
Daarom ben ik op internet op zoek gegaan naar informatie. Deze zoektocht leverde weer een nieuw puzzelstukje op, en meer duiding over de periode de na Tweede Wereldoorlog.
In deze blog 'Rheinwiesenlager', 'Waar zat Günter?', 'PWTE C1', 'Update zoektocht' en 'Weblinks '.
Laat weten wat u vindt!
Rheinwiesenlager
Al speurend op internet kwam ik al snel terecht bij de 'Rheinwiesenlager'. Zou Günter hier ook zijn ondergebracht? Verder lezend blijken dit 19 kampen langs de Rijn te zijn in het geallieerde, bezette deel van Duitsland. Het Amerikaanse leger hield hier tussen april en september 1945 bijna 2 miljoen Duitse Wehrmacht soldaten gevangen. Dus grote kans dat ook Günter in een van deze kampen moet zijn ondergebracht.
De oprichting van deze kampen werd gemakkelijker gemaakt, omdat gevangenen beschouwd werden als 'Disarmed Enemy Forces' (DEF's). Een beslissing die in maart 1945 door Eisenhower was genomen. Hiermee vervielen de rechten die krijgsgevangenen (POW's) zouden krijgen volgens de Geneefse conventie.
De kampen werden opgezet langs de Rijn op open landbouwgrond in de buurt van een dorp met een spoorlijn, omheind met prikkeldraad. Elk kamp was verdeeld in 10 tot 20 kampen met elk 5.000 tot 10.000 mannen.
Bestaande veldpaden werden gebruikt als straten van het kamp en omliggende gebouwen werden ingericht als administratiekantoor, keuken en ziekenhuis.
De krijgsgevangenen werden gedwongen hun uitrusting in te leveren en moesten vervolgens met de hand of met een lepel gaten in de aarde graven om in te slapen. Al snel waren de kampen overvol waardoor de voorzieningen snel te kort schoten.Â
Zo groeide bijvoorbeeld kamp Remagen, bedoeld voor 100.000 gevangenen, uit tot 184.000 gevangenen.
interview van een ooggetuige; Indruk van hoe het er aan toeging in zo'n kamp.
Enkele weken nadat de kampen waren opgericht, werd begonnen met de vrijlating van enkele gevangenen. De eersten die mochten vertrekken waren leden van Hitlerjugend en vrouwelijk personeel die geacht werden geen banden te hebben met de NSDAP. Beroepsgroepen, zoals boeren, chauffeurs en mijnwerkers, volgden al snel omdat ze dringend moesten helpen bij de wederopbouw van de Duitse infrastructuur. Hoe het verder met Günter verging?
Waar zat Günter?
Om erachter te komen waar Günter was ondergebracht heb ik een mail gestuurd naar het Nationaal Archief van de Verenigde Staten. Al snel kreeg ik reactie. Er is in het archief gezocht naar Günter. Helaas hebben zij daar niets kunnen vinden. Aangegeven werd dat de dossiers vlak na de oorlog zijn overgedragen aan het Bundesarchiv in Berlijn en daar op te vragen zijn.
Daarnaast kreeg ik een tip. Günter werd waarschijnlijk verplicht om het denazificatie-proces te doorlopen. Deze denazificatie tribunaal (Spruchkammer) dossiers kunnen informatie bevatten over de internering van Günter. Er bestaat een lijst van instanties die mogelijk meer info zouden kunnen verstrekken.
Tot mijn verrassing ontving ik een paar dagen later al bericht van een van deze instanties: 'Landesarchiv Baden-Württemberg', Staatsarchiv Ludwigsburg.
PWTE C1
Volgens deze informatie is Günter op 26 april 1945 krijgsgevangen genomen door het Amerikaanse leger bij 'Oberguenzbach bei Kempen'.
Vanuit daar is hij overgeplaatst naar kamp 'Boehl-Iggelheim' ook bekend onder Prisoner of War Temporary Enclosure C1. Dit kamp was tot medio juni 1945 in gebruik. Daarna werden de meeste krijgsgevangenen naar Frankrijk gebracht.
Weet u waar 'J C 74, Ludwigsburg, PWTE-3, PO348' voor staat?
Eind september 1945 waren bijna alle Rheinwiesenlager-kampen gesloten. Alleen een kamp in Bretzenheim bij Bad Kreuznach bleef tot 31 december 1948 open. Deze diende als doorgangskamp ('Dépôt de transit') voor Duitse krijgsgevangenen die bouwwerkzaamheden zouden verrichten in Frankrijk en daar vandaan terugkeerden.
Het lijkt er nu op dat Günter naar 'Saint Avold' is verplaatst. In mijn volgende blog wil ik daar verder op ingaan.
Update zoektocht
De volgende acties nog te doen de komende tijd:
Op 15 februari ga ik met mijn zus naar het Nationaal Archief voor inkijken dossiers van mijn grootmoeder en stiefopa.
Op 2 februari is de laatste opname voor de documentaire waarna deze wordt afgemonteerd.
Er staat een aanvraag uit bij het Bundesarchiv voor onderzoek naar documenten van Günter over zijn krijgsgevangenschap en denazificatie-proces.
Op 22 januari heb ik een brainstormsessie bijgewoond van Stichting Werkgroep Herkenning over hoe wij de toekomst zien.
Op 29 januari neem ik deel aan de bestuursvergadering van Stichting Werkgroep Herkenning in verband met mijn werkzaamheden voor de website.
Voorgenomen om te achterhalen of er ook een CABR-dossier is van mijn overgrootmoeder. Mogelijk is zij ook gehoord en is in haar dossier wellicht informatie te vinden.
Op verzoek van Wim Kievits zal ik contact opnemen met het Vught's museum om de documenten van Allard August Weddepohl in bruikleen te geven. Het museum heeft momenteel een deel van een vitrine gewijd aan hem.
Weblinks
Informerende website:
Website die helpt bij zoeken naar Duitse soldaten
Diverse POW-foto's:
Foto van het archiveren van dossiers van Duitse krijgsgevangen in Berlijn
Foto van een Duitse POW die kijkt over treinstation Hamburg
Diverse POW youtube filmpjes:
Nawoord
Wat een verrassing dat de zoektocht ook informatie over het krijgsgevangenschap van Günter opleverde. Wat mij verbaasde is dat er snel antwoord kwam op mijn verzoek om informatie.
Het is elke keer een drempel om informatie in te winnen bij instanties.
Wat ik geleerd heb tijdens mijn zoektocht: Gewoon doen!
Zeker als er informatie is omtrent naam, geboortedatum en geboorteplaats komt u een heel eind. Ben ook zeer benieuwd of ik meer te weten kan komen over de periode na 'Rheinwiesenlager'. Dus wat schuilt er achter 'St. Avold, J C 74 Ludwigsburg, PWTE-3'?
Laat weten wat u vindt?
groetjes !