"En een bizarre ontdekking of gewoon toeval?"
Storm Bella heeft over ons land geraasd en is net gaan liggen... Ook voor mij een stormachtige week. Begin vorige week familie en vrienden ingelicht over mijn zoektocht. Wisselende reacties van heel moedig tot waar ben je mee bezig. Heel begrijpelijk, want het is een gevoelig onderwerp wat zich afgespeeld in een chaotische periode die we het liefst verzwijgen. Uiteindelijk wenst een ieder mij veel succes met de zoektocht, en dat geeft me weer extra stimulans om door te puzzelen.
Door deze zoektocht leer ik mijn vader ook beter kennen. Hoe heeft hij dat allemaal beleefd tijdens de oorlog en na de oorlog? Hij is per slot van rekening wel het kind van een Duitse militair, en dan ook nog van een militair die bij de SS Totenkopf werkzaam was. En wat voor effect heeft dat op zijn verdere leven gehad? Zo vertelde een van mijn tantes tijdens een telefoongesprek, dat mijn vader is mishandeld in een kindertehuis. Ze wist niet of dat tijdens voor of na de oorlog was en hoe oud mijn vader was. Ze wist wel te vertellen dat door deze mishandeling mijn vader zijn gehoor beschadigd was. Mijn moeder en vader had ik dit wel eens horen zeggen, maar toen geen aandacht besteedt wat dit betekende. Deze week besloten weer eens de aantekeningen van het CABR-dossier weer eens goed door te nemen...
Uit het CABR-dossier heb ik kunnen vaststellen dan mijn oma op 29 oktober 1944 om 13:00 uur in Vught is gearresteerd door de Binnenlandse Strijdkrachten. Ze erkent direct dat ze een kind heeft van een Duitse soldaat. Een verklaring in het CABR-dossier van mijn oma levert mogelijk weer een puzzelstukje op:
Ik werd geïnterneerd in Vught vanwaar ik op 2 October 1945 werd overgeplaatst naar het kamp in Maastricht. Uit dit kamp ben ik op 10 Januari 1946 in vrijheid gesteld terwijl ik op 25 Mei 1946 voorwaardelijk buiten vervolging werd gesteld.
Ze lijkt naast kamp Vught ook naar de Villa Coebax te Vught te zijn gebracht voor ondervraging en internering. Later is zij overgeplaatst naar Bewarings- en Verblijfskamp voor vrouwen in Maastricht. Wij vermoeden dat dit de 'Grote Looier' geweest moet zijn, zoals dat in de volksmond werd genoemd. Hier verbleven ongeveer 1400 mensen, terwijl er voor 700 plek was. De omstandigheden waren erbarmelijk te noemen zo is terug te lezen in getuigenverklaringen. Vrouwen, die omgang hadden gehad met Duitse soldaten werden vernederd, uitgescholden en genegeerd. Met de kinderen van Duitse soldaten liep het vaak ook niet goed af. Diegene die in kindertehuizen terecht kwamen werden slecht behandeld. Behoorlijk confronterend om te lezen, want heeft mijn vader en zijn kleine broertje dit ook moeten ondergaan? Ook voor mijn grootmoeder en stiefopa moeten het ingewikkelde en traumatische tijden zijn geweest.
De tijdslijnen volgend, zou het kunnen dat mijn vader is ondergebracht in een kindertehuis tijdens de internering van mijn grootmoeder? Zij was immers in de periode van 29 oktober 1944 tot en met 10 januari 1946 geïnterneerd. Heeft ze haar twee kinderen, mijn vader 3,5 jaar en haar baby van ca. 3 maanden, moeten onderbrengen in een kindertehuis? Of waren de kinderen bij haar man, haar eigen ouders of schoonouders in Den Haag ondergebracht? Hmmm dat zou lastig zijn, want Den Haag is pas op echt bevrijd op 8 mei. Ook is haar man Franciscus Schuling op 4 juni 1945 gearresteerd en overgebracht naar het Interneringskamp te Vught alwaar hij verbleef tot 16 augustus 1946. Waar waren de kinderen ondergebracht? Dat heb ik nog niet kunnen vinden. Dus als daar tips over zijn hoe ik daar achter kan komen, dan zijn die van harte welkom.
Verder...
Ben ik bezig met het boek "Kinderen van Duitse militairen in Nederland" van Monika Diederichs, deze is nu voor de helft uit...en daar stond ook weer een bevestiging over het puzzelstukje over het NSDAP-kantoor, hier was namelijk een kraamafdeling die gevestigd aan de Nieuwe Parklaan 26, waar mijn oma de foto heeft gemaakt voor het NSDAP-kantoor.
Wacht ik met spanning op het 25 pagina's tellende dossier uit het Bundesarchiv met informatie over de rol van mijn grootvader Günter Fritz Robert Kneisler tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Heb ik contact gehad met een lezer van het artikel in Gen met achtergrondinformatie over de herkomst van mijn grootmoeders eerste man Allard August Weddepohl, die op 10 mei is neergeschoten en overleden op 12 mei na de eerste confrontatie met de Duitsers. Wordt vervolgd.
Ga ik een tijdslijn opzetten met belangrijke momenten, want de verschillende data en adressen beginnen zo langzamerhand in mijn hoofd te tollen...
O ja geloof erin of niet... op de geboorteakte van mijn vader uit Steinhöring is op 9 augustus 1941 een aantekening toegevoegd waarin mijn vader is erkend door zijn vader als kind... toeval of niet...mijn vader is op 9 augustus 2007 overleden.
Bizarre, letterlijk en figuurlijk stormachtige week met nieuwe puzzelstukjes en nieuwe inzichten. Mocht u nog tips, suggesties of opmerkingen hebben over bovenstaand, laat u dat mij alstublieft weten. Bedankt voor uw aandacht.