Niet iedereen werd toegelaten in een Lebensborn Heim. Het is Günter gelukt om haar in de beste kliniek, met de beste zorg in Duitsland te krijgen. Aan welke eisen moesten zij beiden voldoen? En wat doet een document uit 1813 in de doos met brieven en kaarten? In deze blog citeer ik vanuit Wikipedia Lebensborn en maak een verbinding met mijn grootmoeder en Günter.
Verder: Uitgelicht, Tips, Update en Reactie. Laat mij weten wat u ervan vindt!
'Statuten van oorsprong'
Het Lebensborn programma hanteerde de zogenaamde 'statuten van oorsprong'. Om toegelaten te worden schreef dit programma voor dat mijn grootmoeder en Günter:
"in rassen- en biologisch erfelijk opzicht aan alle verwachtingen moest voldoen die in de SS over het algemeen gelden".
Mijn grootmoeder moest, net als ieder kandidaat-lid van de SS bij de toetreding, de volgende documenten overleggen:
Een Groot Certificaat van Afstamming met documentatie van voorvaderen teruggaand tot 1 januari 1800, zoals ook voor de NSDAP en haar onderafdelingen verplicht was.
Een vragenlijst aangaande erfelijke gezondheid met daarin een opsomming van alle mogelijk erfelijke belastingen in de familie.
Een door een SS-arts opgestelde vragenlijst van medisch onderzoek ter documentatie van de gezondheid en "ter beoordeling van ras".
Een vragenlijst aangaande haar persoon, haar beroep, ziektekostenverzekering, partijlidmaatschap, huwelijksvooruitzichten enzovoorts, alsmede een handgeschreven chronologie van haar leven, toegelicht met foto's.
Een verklaring onder ede, als ongehuwde moeder, waarmee ze aangeeft dat Günter Kneisler ook echt de vader van het kind was.
Dergelijke documenten moesten ook door de toekomstige vader ingediend worden, die dus altijd bekend moest zijn. SS-leden waren alleen vrijgesteld van deze verplichting als voor de moeder al een huwelijksvergunning uitgegeven was door het Ministerie van Ras en Volkshuisvesting.
Ik ben benieuwd of ik deze bij mijn zoektocht nog tegen ga komen. Wie weet, misschien in het dossier van Günter of de Lebensborn dossiers die in het Bundesarchiv liggen.
Groot Certificaat van Afstamming?
Zou het kunnen zijn dat mijn grootmoeder het volgende document als 'Groot Certificaat van Afstamming' heeft meegestuurd? Dit vond ik in de doos met brieven en kaarten van Margaretha.
Nadere bestudering van het document leert het volgende:
De heer Gijsbert Karel van Hogendorp wordt benoemd tot secretaris van Buitenlandsche Zaken. Geboren te Rotterdam.
Het document is getekend door de heer Frans Adam van der Duyn van Maasdam een kamerheer van de erfprins.
Dit was een aanzet tot de grondwet van de Nederlanden.
Iemand een idee wat dit betekent? Is dit mogelijk gebruikt als 'Groot Certificaat van Afstammeling'? Als dat niet zo is, hoe kwam ze dan aan zo'n certificaat?
Laat het mij weten!
Begeleiding in Heim
Nadat de opname van mijn grootmoeder was goedgekeurd is er toen voor haar gekozen, of heeft ze zelf gekozen om de laatste weken van haar zwangerschap ver verwijderd van Vught door te brengen in Steinhöring. Na de bevalling is zij nog enige weken in 'Heim Hochland' gebleven. Tijdens dat verblijf had ze de volgende keuzes:
Net als veel andere vrouwen kon ze gaan werken in het Lebensborn-tehuis om in de buurt van haar kind te kunnen zijn.
De kinderen overdag te laten verzorgen in het tehuis, waarna zij ging werken in de buurt.
Ten slotte kon mijn grootmoeder haar kind ook langere tijd laten opnemen in een pleeggezin of afstaan ter adoptie.
De kinderen die via Lebensborn ter wereld kwamen konden —als ze aan de "rassenvereisten" voldeden— ter adoptie afgestaan worden. Mijn grootmoeder is ook gevraagd om afstand te doen van haar kind.
Voor zover de vrouwen na hun bevalling ongehuwd waren, en in de kliniek bleven, nam de Lebensborn Vereniging de voogdij over de kinderen op zich. Tot het huwelijk met Fransciscus Schuling ontving mijn grootmoeder onderhoudsgeld via het Lebensborn programma.
Uitgelicht...
Mijn vader is in 'Heim Hochland' gedoopt middels een ritueel dat een combinatie was van Germaanse, nationaalsocialistische en pseudochristelijke elementen, middels dolkoplegging onder het hakenkruisbanier.
Als doopgeschenk kreeg ieder kind een kandelaar mee die gemaakt was door een gevangene van concentratiekamp Dachau.
Het niveau van zorg in de Lebensborn-tehuizen lag ook tijdens de oorlog boven de levensstandaard van de Duitse bevolking. De medische zorg in de tehuizen was zelfs zo goed dat steeds meer echtgenotes van SS-officieren zich enkel en alleen voor de bevalling aanmeldden.
Aan het begin van de oorlog werd sterk aan de selectiecriteria vastgehouden. Op enig moment werden 75% van de aanvragen voor opname wel gehonoreerd, als gevolg van de enorme verliezen in de oorlog.
Gedurende de oorlog waren de tehuizen ook zeer geliefd als woon- of verblijfsplaats, omdat ze voornamelijk buiten de gebieden lagen die als doelwit voor bombardementen golden.
Tegen het einde van de oorlog werden de huizen ongeveer voor de helft bevolkt door vrouwen van SS-leden en voor de rest door ongehuwde moeders.
Na wegvallen van de Lebensborn vereniging, na de oorlog, werden de kinderen uit Lebensborn Heims gestigmatiseerd, mishandeld, seksueel misbruikt, in gestichten weggestopt en onder dwang geadopteerd. Een aanzienlijk aantal van hen heeft zelfmoord gepleegd.
Als onderafdeling van de SS was Lebensborn in staat om absolute geheimhouding aangaande bevallingen te garanderen. De SS-eigen bureaus van de burgerlijke stand en politie in de Lebensborn-huizen zorgden ervoor dat het "thuisfront" van een ongehuwde moeder nooit van de bevalling te horen kreeg.
Diegene die in een Lebensborn Heim waren geweest kregen ook een pin ter herinnering.
Tips
Deze week een aantal interessante documentaires gezien en websites gevonden.
Documentaire met ooggetuigen: Haags kind in de Tweede Wereldoorlog (deel 1) en Haags kind in de Tweede Wereldoorlog (deel 2) Westdoc van Omroep West.
Indrukwekkend artikel met nieuwe inzichten: Een uitgave van de Anti-facist 4e kwartaal 1978. Vanaf bladzijde 18 staat een uitgebreid artikel 'In naam van het ras'. Met onder andere verwijzing naar kinderroof en gang van zaken in Lebensborn Steinhöring.
Bijzondere website: Rudolph Kahl over o.a. Himmlers droom
Update!
Deze week is er aandacht besteedt in het kwartaalblad GEN van het CBG (Dank!).
Na deze publicatie in het GEN reageerde een lezer op een van mijn blogs over Lebensborn. Deze lezer vertelde mij dat de Duitse auteur, journaliste en onderzoekster Dorothee Schmitz-Köster specialist is op het gebied van Lebensborn. Ook gaf deze lezer aan dat er meer informatie verschijnt op Arolsen archief.
Dit inspireerde mij om deze blog te maken in afwachting op het dossier van het Bundesarchiv die deze week hopelijk komt!
Reacties
Deze geven mij inspiratie en energie om door te gaan !
Dank u wel!