Wat als de verkering met Karel niet was verbroken? Wat als ze Allard nooit had ontmoet? Wat als Allard niet was gemobiliseerd en in Den Haag was gebleven? Wat als Allard niet om het leven kwam na de eerste Duitse inval? Wat als Günter niet was overgeplaatst naar Vught? Etc.
Deze blog staat in het teken van de levensloop van mijn grootmoeder Margaretha en Günter. Onder welke omstandigheden zijn hun levens gekruist?
Ook heb ik een eerste poging gedaan om een passage (concept) te schrijven voor het boek. Laat mij weten wat u ervan vindt.
En weer iets ontdekt! Lees verder...
De tijdsgeest
Op 10 mei 1940 om 03:55 uur start Duitsland operatie ‘Fall Gelb’: de verovering van de lage landen en Noord-Frankrijk. Na de invasie zijn er in het hele land hevige gevechten.
Bij deze eerste gevechten wordt Allard August Weddepohl op 10 mei 1940 neergeschoten bij treinstation Zeeland en overlijd op 12 mei 1940 aan zijn verwondingen in het ziekenhuis in Uden.
Op 15 mei 1940 heeft Nederland zich overgegeven aan de Duitsers na het bombardement van Rotterdam. Na overgave riep de regering de bevolking op om mee te bewegen, om de overdracht met de Duitsers zo soepel mogelijk te laten verlopen. De Duitsers kregen opdracht bevriend te worden met de Nederlandse bevolking. Aanvankelijk werd er opgekeken tegen de soldaten met hun indrukwekkende uniformen. De meesten deden heel hoffelijk, waren formeel en hadden goede manieren in de ogen van de Nederlanders. Dit beeld veranderde in de loop van 1941/42 toen het verzet tegen de Duitsers toenam en de Duitsers meer vrijheden gingen beperken. Om nog wat leuks te kunnen doen, sloten veel Nederlandse vrouwen vriendschappen met de soldaten, die meer privileges hadden.
Interessant uit die tijd: Avondklok november 1940
Ook interessant: Nederlandse houding tijdens bezetting
Leven van mijn grootmoeder in vogelvlucht
Op 26 januari 1913 in Rotterdam geboren als Margaretha Petronella Büller. Jongste dochter van Jacob Johannes Marinus Adrianus Büller en Jerina Margaretha Besselaar. Ze heeft een oudere zus Jerina Margaretha Büller (1901, Tante Jo) en een oudere broer Jacob Johannes Marinus Adrianus Büller (1903). Als 13-jarige verhuist ze met haar ouders naar Den Haag, nadat haar zus naar Amerika is geëmigreerd. Op 27-jarige leeftijd wordt ze weduwe na een huwelijk van tien maanden. Twee weken daarvoor is haar schoonvader overleden. Amper drie maanden later leert ze Günter kennen met wie ze drie maanden omgang heeft. In diezelfde periode heeft ze twee onderduikers en worden Duitse soldaten ingekwartierd in haar woning aan de Theresialaan 89 te Vught. Als 28-jarige reist zij eind mei 1941 hoogzwanger richting Steinhöring, in het zuiden van Duitsland.
Günter's leven in vogelvlucht
Günter Fritz Robert Kneisler geboren 12 januari 1910 te Brandenburg in Duitsland. Zoon van Ernst Kneisler en Elfriede (meisjesnaam onbekend). Broers of zussen nog onbekend. Mogelijk opgeleid in Liegnitz/Legnica. Op diverse plekken in Europa ingezet door het Duitse leger in Standarte 4, SS Totenkopf. Günter heeft ervoor gezorgd dat Margaretha terecht kon in 'Heim Hochland' te Steinhöring, om haar kind daar ter wereld te brengen.
Hoofdstuk 'Tragisch nieuws'
Het is 18 mei 1940. Margaretha loopt onrustig heen en weer in haar woonkamer aan de Theresialaan 89 te Vught. Als ze naar buiten kijkt, valt het haar op dat het doodstil is op straat. Er zijn ook geen buren te zien. Niet dat de buren enige interesse in haar tonen. Op de radio hoort ze alleen maar nieuws over de capitulatie van Nederland.
Al dagen wordt er opgeroepen om kalm te blijven en de Duitsers te accepteren. Margaretha begrijpt er niets van, al weken niets gehoord van Allard. Waar is hij? Hoe zou het met hem gaan? Hij zou nog schrijven als het kon, maar nu met die Duitse inval zal hij het wel heel druk hebben. Zou hij weten dat zijn vader is overleden drie weken geleden? Begrijp er niets van. Er zou toch niets ernstigs gebeurd zijn? Ik wou dat iemand me iets kon vertellen. Dan opeens gaat de voordeurbel. Dingdong! Dingdong! Ze schrikt ervan en loopt naar de voordeur en trekt deze open. Voor haar ziet ze twee heren in uniform. De ene is een fractie kleiner dan de andere. De grotere is nog jong en kijkt heel bedrukt. De kleine is al iets ouder en wat gezetter en begint te praten.
"Dag mevrouw Weddepohl. Wij zijn collega's van uw man Allard en hebben helaas slecht nieuws voor u." Margaretha's hart bonkt in haar keel, het zal toch niet... De man vervolgd zijn verhaal. "Allard is afgelopen zondag 12 mei overleden aan de gevolgen van een schietpartij op een treinstation in Zeeland." Margaretha zakt op haar knieën op de grond en houdt met één hand de deur vast en roept: "Nee, nee, zeg me dat het niet waar is!! Neeee, hoe kan dat? Hij zat toch in Vught op de kazerne? Hoe kan dat nou?" Margaretha staat op en kan het niet geloven. De kleine man probeert haar te kalmeren. "Kom mevrouw Weddepohl laten we naar binnen gaan, dan kan ik u vertellen wat er is gebeurd." Margaretha wenkt dat ze binnen kunnen komen en gaat voor richting woonkamer. Ze nemen plaats en de kleinere man begint te vertellen. "Uw man is op 10 mei overgeplaatst vanuit Vught naar Mill om daar een tegenaanval in te leiden tegen de Duitsers. Helaas kwamen ze in een vuurgevecht met de Duitsers op het treinstation in Zeeland. Hij is toen neergeschoten en overgebracht naar het rooms-katholieke ziekenhuis in Mill. Vrijdagmiddag is hij overgeplaatst naar het Sint-Jansgesticht in Uden."
"Hij heeft gevochten voor zijn leven, maar helaas mocht de hulp niet baten. Het spijt mij verschrikkelijk voor u." Margaretha kan het nog steeds niet geloven, ze in shock. De heren staan op en verlaten het huis. Margaretha blijft verbouwereerd achter, verdrietig en eenzaam, vooral heel eenzaam...
...Wordt vervolgd...
Weer wat ontdekt!
Was bezig om foto te maken van de ansichtkaart die bij Allard's oorlogszakboekje zat voor deze blog. Zit er een krant in met haar en een kaartje!!! Gewikkeld in de 'Provinciale Noordbrabantsche en 's-Hertogenbossche Courant' van woensdag 18 October 1939 no. 245. Zou dit het haar zijn van Margaretha? En heeft ze dit aan Allard meegegeven toen hij in de kazerne in Amersfoort zat? Ook een brief d.d 3 september 1939 uit 's-Gravenhage en briefkaart d.d. 31 augustus 1939 gericht aan Margaretha. In de brief wordt melding gemaakt van zijn verblijf in de kazerne en hij meldt dat er al van zeven doden zijn te betreuren... Een van de volgende keren wat verder uitdiepen...
Nawoord
Boeiend, soms ijzig koude rillingen, wat als?, etc. etc... Rondom elke ontdekking weer veel vragen. Sommige blijven onbeantwoord of worden ingevuld. De waarheid kan anders zijn, maar foto's liegen niet en vertellen soms meer dan de verhalen er omheen of die verteld zijn of die verzwegen zijn... Dank voor uw aandacht en reacties.
Volgende keer ... waarschijnlijk...
Hoofdstuk: Zwanger en nu? Rol Günter... Contact via brieven en bellen?...rol ouders?
Trailer: Ben nog niet helemaal tevreden over de trailer. Ga een iets langere versie maken.
Website Updaten: Linkjes toevoegen, bijwerken, etc